Dłużnicy nadziei
Śliwiak to poeta szczególnie wyczulony na poetyckie rzemiosło (słabość do poetów umiejących napisać porządny sonet). Sam Śliwiak posługiwał się wierszem wolnym. Jego wiersze często obfitują w zaskakujące pointy oraz porównania, nasycone są metaforyką oraz symboliką, w tym mocno symboliką chrześcijańską. Oprócz tego poeta posługuje się również animizacją oraz
personifikacją. Zwierzęta oraz przedmioty żyją w tych wierszach i toczą ze sobą ożywiony dialog. Sięga również Śliwiak po paralelizmy składniowe, anafory, epifory. Jak podaje Wiatrowski, słusznie, tematem wiodącym utworów Śliwiaka jest śmierć oraz przemijanie, nazywa go Wiatrowski "filozofem oraz fizjologiem śmierci". Pomimo mocnej obecności śmierci, rozpadu i rozkładu, a więc pierwiastków negatywnych, jest obecna w tych wierszach afirmacja oraz umiłowanie świata widzialnego. Wiele tu różnych pogodnych głosów, barw, całego tego "miłowania", nawet dochodzi, jak podaje Watrowski do swoistej "erupcji nadziei", na przykład w tomie "Rajskie wrony". Oprócz tego poeta tworzy wiele erotyków, inspiruje się miłości mężczyzny do kobiety i kobiety do mężczyzny.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Tadeusz Śliwiak. |
Hasła: | Wiersze Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Krajowa Agencja Wydawnicza, 1978. |
Opis fizyczny: | 81, [3] strony ; 20 cm. |
Forma gatunek: | Książki. Poezja. |
Powstanie dzieła: | 1978 r. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)